به گزارش خبرنگار فرهنگی سراج24، فصل شیدایی یک نمایش ترکیبی و به نوعی بیگ پروداکشن است که نیاز به مکان بزرگی دارد. دارای صحنه های انفجار زیادی است پس نیاز دارد خارج از شهر باشد. به نوعی نمایش ساخته شده برای عام مردم است پس نیاز دارد به صورت کاملا همه فهم نوشته ساخته پرداخته شود.
خلاصه نمایش(خطر لو رفتن داستان)
فصل شیدایی از زمان زنده به گور کردن دختران در دوران جاهلیت شروع می شود و در این قسمت با بعثت پیامبر خاتمه پیدا می کند. مسئله غدیر و پیام جانشین امیرالمومنین قسمت دیگر این نمایش است. بعد از آن نوبت به ماجرای سقیفه می شود. آتش زدن درب منزل حضرت زهرا و به شهادت رسیدن ایشان همراه با یک روضه قسمت دیگر این نمایش است. نمایش سپس به موضوعات شهادت امام علی، لحظاتی قبل از شهادت امام حسن می پردازد و وارد واقعه عاشورا که یکی از قسمت های مفصل نمایش است می شود. در این بخش هم مسائلی همچون آب آوردن حضرت عباس، شهادت امام حسین و مسئله نشان دادن سر مبارک امام به حضرت رقیه به تصویر کشیده شد. روایت حدیث سلسله ذهب آخرین بخش از قسمت های صدر اسلام در این نمایش است. بعد از آن وارد دوران انقلاب می شویم و عملیات فتح المبین با یک روایت واقعی که گم شدن یک گردان از تیپ محمد رسوال الله به فرماندهی محسن وزوایی و پیدا شدن معجزه آسای این تیپ به پایان می رسد. مسئله ظهور آخرین قسمت از این نمایش را تشکیل می دهد که با نمایش آتش بازی به پایان می رسد. البته در لادرلای این نمایش به بحث هبوط حضرت آدم و مسئله کشتی حضرت نوح نیز اشاره ای می شود.
تمامی صحنه های گفته شده در این نمایش برای مخاطب ملموس است و قرار نیست افق جدیدی روی مخاطب باز شود. اما نمایش صحنه هایی که تا قبل از نمایش تنها مخاطب شنیده است برای وی جالب است. لحظاتی که بنا به ذات نمادین بودن نمایش تنها برای این نوع هنر قابل استفاده است. شاید بسیاری از این لحظات را هیچ گاه مخاطب در جای دیگری همچون سینما نتواند ببیند.
بخش هایی که روایات ناب شیعی و بزنگاه های مهم تاریخی اسلام نظیر بعثت پیامبر (ص)، مباهله، غدیر خم، شهادت حضرت زهرا (س)، وعظ امام حسن مجتبی (ع) و ... را با توجه به تصویری بودن و دارا بودن ظرفیت هنری، برای مخاطب انتخاب و اجرا کرده است، نشان دهنده ظرفیت هنری عظیم هنری در تاریخ شیعه است.
جدای از بحث محتوایی، ویژگی‌های دیداری این نمایش نظیر نورپردازی های هنرمندانه، دکورهای عظیم، کشتی نوح و بارش باران، ادوات و تجهیزات نظامی، مواد منفجره و ... نیز جالب توجه است و فضایی خاص برای تماشاگر ایجاد کرده و تاثیرگذاری و انتقال هرچه بیشتر پیام را سبب شده اند.
از دیگر نقاط قوت "فصل شیدایی" تناسب بخش معاصر و تغییر مختصات اجرای آن با موضوعات بومی شهر محل اجراست برای مثال در بوشهر رشادت‌های شهید نادر مهدوی در مبارزه مستقیم با آمریکا در خلیج فارس به تصویر در آمده و یا در اجرای یزد علاوه بر حوادث طبس، به نقش محوری شهید صدوقی در انقلاب و دفاع مقدس پرداخته شده است. در تهران نیز بخش عملیات فتح المبین و نقش لشکر تهران مورد بررسی قرار گرفته است.
ای کاش به شکلی برنامه ریزی می شد که از قشر خاکستری نیز افراد بیشتری به دیدن این نمایش می آمدند. تا آنجایی که نگارنده در محل برگزاری نمایش دید اکثر قریب به اتفاق افراد حاضر را قشر مذهبی جامعه تشکیل می دادند که شاید نسبت به مفاهیم این نمایش آشنایی بیشتری داشتند.
در هر صورت نمایش‌هایی مانند «فصل شیدایی» به عنوان ابزار مقابله با جنگ نرم، تأثیر زیادی برای خنثی‌سازی توطئه‌های دشمنان دارند. ما به نمایش‌هایی با روش‌هایی جدید که با سبک‌های قدیمی‌تر هنر نمایش متفاوت هستند و مردم هم این نوع نمایش‌ها را می‌پسندند، نیاز داریم. چرا که این آثار هنری اثرگذاری مناسبی در حوزه‌های فرهنگی دارند.
